نظرات مقام معظم رهبری در خصوص روابط عمومی

 روابط عمومی از دیدگاه مقام معظم رهبری

فكر اينكه برادران يك بخش مشابه در ارگان‌هاي كشور را مثل روابط عمومي‌ها گردهم آوردند فكر خوبي است. ما در نظام خود احتياج به يك انسجام حقيقي از هر طريق ممكن داريم يكي از طرق هم همين است كه عرف روابط عمومي در وزارتخانه‌ها هم‌گون و هم‌نوا شود. حداقل فايده اين كار بهره‌گيري از تجربيات يكديگر است. در مورد خود روابط عمومي،‌ برادران شاغل اين كار به شأن و مسئوليت كار واقف هستند به خصوص در اين ايام كه با مسئولان كشور تماس گرفتند و نقطه‌نظرها روشن شده است. روابط عمومي‌ها مي‌دانند كارشان چيست و چه توقعي از آنها مي‌رود. شايد كار روابط عمومي‌ها را بتوان به عنوان رابط بين دستگاه‌ها و مردم ملاحظه كرد.

روابط عمومي‌ها بايد ببينند خلايي كه وجود آنها را ضروري كرده است چيست. عشق به خدمت‌گاهي در برخي از افراد و دستگاه‌ها موجب مي‌شود كه قلمرو وسيع‌تري را براي كار خود جست‌وجو كنند و در نتيجه تداخل بخش‌هاي مختلف پيش مي‌آيد. جاي خالي روابط عمومي‌ها بايد روشن شود و بايد روشن شود منظور از رابطه با مردم چيست. يعني مردم بايد از ما چه چيزهايي بدانند.

بعضي معتقدند كه روابط عمومي‌ها بايستي حقيقت مطلب در مورد دستگاه‌ها را بيان كنند زيرا مردم انتظار و توقع دارند كه همه واقعيت‌ها را بشنوند. بعضي هم عقيده دارند علاوه بر گفتن اين حقيقت بايد نظر مردم نسبت به آن وزارتخانه نيز مشخص و منعكس شود. عده‌اي مي‌گويند تنها چيزهاي اميدبخش را بايد به مردم گفت و مطالب يأس‌آفرين را نبايد ارايه داد.

روابط عمومي‌ها بايد روش خود را از بين اين سليقه‌ها انتخاب كنند. به نظر من شما بايد مشخص كنيد انتظار مردم و دستگاه‌ها از شما چيست. بايد با مردم صادقانه رفتار شود و با زبان فريب با آنها رفتار نشود. مهم‌ترين مميزه جمهوري اسلامي ايران در بخش تشكيلات اين است كه مردم،‌ مسئولان را از خود مي‌دانسته و توقع غيرواقعي شنيدن و حرف سست شنيدن را ندارند. آنان حرف صادقانه مي‌خواهند.

از سوي ديگر لزومي ندارد همه حقايق را به مردم بگوييد و اين منافاتي با صادقانه بودن با مردم ندارد. بايد تركيبي از اين دو شيوه را اتخاذ كرد. يعني صادقانه،‌ دور از اغراق و بدون قصد سرگرم كردن مردم با آنها ارتباط برقرار كرد.

 

اصل اين است كه همه سخنان صدق به مردم منتقل نشود تا دشمن از خفاياي دستگاه‌ها آگاه نشود. هيچ لزومي ندارد همه مسايل و دقايق را با شعار صدق و حسن نيت بگوييم. كساني كه خطاب به مردم از دستگاه‌هاي مختلف انتقاد مي‌كنند و ضعف‌هاي آن را گوشزد و اتمام حجت مي‌كنند كار غلطي انجام مي‌دهند،‌ زيرا اين اتمام حجت بايد با مقام مافوق مثلا دولت يا مجلس صورت گيرد نه اينكه چنين اتمام حجتي دل مردم را خالي كند. اين نشانه برخورد صادقانه نيست بلكه ساده‌لوحانه است.

بايد مردم به دستگاه‌هاي اطمينان پيدا كنند،‌ وعده‌هاي پوچ و صريح به مردم لزوم ندارد،‌ در بيان حقيقت زبان صدق لازم است.

ما بايستي بلندگوي مردم نسبت به خود را همواره باز نگه‌‌داريم به هر صورتي كه ممكن است ما بايد هميشه به گوش باشيم وگرنه چيزهايي از ما فوت مي‌شود كه در تصميم‌گيري‌هاي ما موثر خواهند بود.

نقص بزرگ دچار شدن به افراط يا تفريط در رابطه با مردم است. به اين معني كه گاهي آن قدر چيزي نگفته‌‌ايم كه اصلا مردم اطلاعي از جريانات پيدا نكرده‌اند. مثلا مردم هنوز از كارهايي كه شده است، خبر ندارند. مردم ما نمي‌دانند كه پس از پيروزي انقلاب چه تحولاتي صورت گرفته و همين امر موجب شد كه امام فرمودند مسئولان بايد كارهاي خود را به مردم گوشزد كنند. گاهي هم در تبليغ و بيان مطلب چنان زياده‌روي و بدلحني كرده‌ايم كه به ضدتبليغ مبدل شده است كه آثار بد آن از تبليغات سوء شايد كمتر نباشد.

گاهي مطالب در مطبوعات و صدا و سيما بد بيان و ارايه مي‌شود و گاهي تبليغ به نوعي در صدا و سيما مطرح مي‌شود كه گويي دشمن آن را تهيه كرده است.

زيان تبليغ و لحن تبليغ گاهي در خدمت ضدتبليغ قرار مي‌گيرد. بسياري از اخباري كه به رسانه‌ها داده مي‌شود از طريق روابط عمومي انجام مي‌گيرد و بايد از افراط و تفريط دور باشد، در عين حال مسئولان در تنظيم خبر و در زمينه ارايه خبر مسئول هستند

نكته ديگر اين است كه برادران بايد قدري در توسعه دادن به انتشارات روابط عمومي‌ها قناعت كنند. زيرا زياد شدن خبرنامه‌ها هيچ لزومي ندارد. روح مصوبات مجلس هم همين بود كه جلوي اين كار را بگيرند اما اين توسعه متاسفانه هنوز هم وجود دارد اما كارهاي ابتكاري را بايد توسعه داد. از جمله نظارت دادن خود مسئول به كار خود وي و تهيه جدول‌ها و نمودارها براي ديدن مسئولان كه چه كارهايي كرده است.

روابط عمومي بهترين نمايانگر اوضاع داخلي وزارتخانه از يك سو و از سوي ديگر منعكس‌كننده چگونگي مسايلي است كه در آن نهاد مي‌گذرد. سلامت يك دستگاه به اتصال اجزاي آن و هم‌نوايي و هم‌سازي آنها ارتباط دارد. روابط عمومي‌ها مي‌توانند فعاليت نهادها را ارزيابي و منعكس كنند و مشخص‌كننده روش‌ها و نقص‌هاي دستگاه مربوط خود باشند.

دستورالعمل‌ اجرايي‌ تبليغات‌ شهري‌ - محيطي‌

ادامه نوشته

نکات کليدی تبليغات موفق

ادامه نوشته

تبلیغات شهری و افق های آینده

ادامه نوشته

تبلیغات شهری در ایران

ادامه نوشته

روان شناسی تبلیغات

ادامه نوشته

ویژگیهای تبلیغات نوین

ادامه نوشته

تبلیغات شهری و تاثیرات تبلیغات بر مردم شهر

ادامه نوشته

دستورالعمل‌ اجرايي‌ تبليغات‌ شهري‌ - محيطي‌

ادامه نوشته

مقاله تبلیغات

ادامه نوشته

نقش تحقیقات در سامان‌دهی به تبلیغات تلویزیونی کودکان در امریکا

ادامه نوشته

آنچه روابط عمومی ها باید بدانند

ادامه نوشته

زوابط عمومی از دیدگاه مقام معظم رهبری

آگهی های تجارتی برای اولین بار در ایران توسط روزنامه اطلاعات در دهه اول سال 1300 هجری شمسی منتشر شد. در این زمان تبلیغات تجاری در كشور چندان شناخته شده نبود. صاحبان فروشگاه‌ها و كالاها در تنها رسانه مطبوعاتی تبلیغاتی آن زمان یعنی روزنامه اطلاعات آگهی‌های ساده خود را چاپ می كردند. گروه های تئاتری و بزم‌های خانوادگی نوعی آگهی دستی به شكل اعلامیه نیز تهیه می‌كردند و در خیابانها به دست مردم می‌دادند و یا روی دیوارها نصب می‌كردند.

   در آگهی‌های روزنامه‌ای به ندرت تصویری دیده می‌شد، در صورت وجود تصاویر بسیار ابتدایی و ساده بودند. گرچه می‌توان این دوره را كه تا سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم ادامه داشت روزنه‌ای دانست برای شروع، اما فعالیت‌های تبلیغاتی آن دوره تا تبلیغات بازرگانی به معنای امروزی فاصله بسیاری داشت.

   در آن زمان آگهی‌دهندگان، برای تبلیغ كالای خود نه خط مشی تبلیغاتی از پیش تعیین می‌كردند، نه بودجه تبلیغاتی تنظیم می‌نمودند، نه ایده تبلیغاتی داشت و نه حتی رسانه‌ای را می‌توانست انتخاب کنند.

   در این دوره مؤسسات تبلیغاتی به شکل امروزی وجود نداشتند، رسانه‌ها نیز محدود به روزنامه اطلاعات و یكی دو روزنامه كم اهمیت تر بود و استفاده بسیار كمی از پلاكارد به عمل می‌آمد.

   رادیو تهران در آن دوره یك وسیله صرفاً خبری و ارتباطی بود و به پخش آگهی‌های بازرگانی نمی‌پرداخت. در سینماها اصولاً فعالیت بخش آگهی دیده نمی‌شد. تهیه فیلم‌های تبلیغاتی در ایران عملی نبود و تهیه اسلاید گرچه ممكن بود ولی مدیران و صاحبان سینماها هنوز با این نوع تبلیغ و منبع عملی درآمد آن آشنایی نداشتند. در روزنامه‌های قدیمی گهگاهی نوشته‌ها یا اعلامیه‌هایی برای فروش زمین یا خانه،‌ آگهی‌هایی مربوط به قوانین دولتی و همچنین اطلاعیه درباره ورود نمایندگان بازرگانی به چشم می‌خورد.

منبع: پیام فردا

شکل گیری آگهی های تبلیغاتی در ایران

آگهی های تجارتی برای اولین بار در ایران توسط روزنامه اطلاعات در دهه اول سال 1300 هجری شمسی منتشر شد. در این زمان تبلیغات تجاری در كشور چندان شناخته شده نبود. صاحبان فروشگاه‌ها و كالاها در تنها رسانه مطبوعاتی تبلیغاتی آن زمان یعنی روزنامه اطلاعات آگهی‌های ساده خود را چاپ می كردند. گروه های تئاتری و بزم‌های خانوادگی نوعی آگهی دستی به شكل اعلامیه نیز تهیه می‌كردند و در خیابانها به دست مردم می‌دادند و یا روی دیوارها نصب می‌كردند.

   در آگهی‌های روزنامه‌ای به ندرت تصویری دیده می‌شد، در صورت وجود تصاویر بسیار ابتدایی و ساده بودند. گرچه می‌توان این دوره را كه تا سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم ادامه داشت روزنه‌ای دانست برای شروع، اما فعالیت‌های تبلیغاتی آن دوره تا تبلیغات بازرگانی به معنای امروزی فاصله بسیاری داشت.

   در آن زمان آگهی‌دهندگان، برای تبلیغ كالای خود نه خط مشی تبلیغاتی از پیش تعیین می‌كردند، نه بودجه تبلیغاتی تنظیم می‌نمودند، نه ایده تبلیغاتی داشت و نه حتی رسانه‌ای را می‌توانست انتخاب کنند.

   در این دوره مؤسسات تبلیغاتی به شکل امروزی وجود نداشتند، رسانه‌ها نیز محدود به روزنامه اطلاعات و یكی دو روزنامه كم اهمیت تر بود و استفاده بسیار كمی از پلاكارد به عمل می‌آمد.

   رادیو تهران در آن دوره یك وسیله صرفاً خبری و ارتباطی بود و به پخش آگهی‌های بازرگانی نمی‌پرداخت. در سینماها اصولاً فعالیت بخش آگهی دیده نمی‌شد. تهیه فیلم‌های تبلیغاتی در ایران عملی نبود و تهیه اسلاید گرچه ممكن بود ولی مدیران و صاحبان سینماها هنوز با این نوع تبلیغ و منبع عملی درآمد آن آشنایی نداشتند. در روزنامه‌های قدیمی گهگاهی نوشته‌ها یا اعلامیه‌هایی برای فروش زمین یا خانه،‌ آگهی‌هایی مربوط به قوانین دولتی و همچنین اطلاعیه درباره ورود نمایندگان بازرگانی به چشم می‌خورد.

منبع: پیام فردا

اطلاع رسانی فرهنگی در کنار تبلیغات تجاری

ادامه نوشته

 مصاحبه با استاد آیدین آغداشلو

گرافیک تبلیغات تجاری ایران عقب مانده تر از گرافیک فرهنگی مان است

ادامه نوشته

هدف گذاری تبلیغات تجاری

ادامه نوشته

اطلاع رساني فرهنگي در كنار تبليغات تجاري‌

ادامه نوشته

پیشینه تبلیغات تجاری در ایران - بخش دوم

پیشینه تبلیغات تجاری در ایران - بخش دوم

 

پیشینه تبلیغات تجاری در ایران - قسمت سوم

(سالهای بعد از 1335 شمسی)

در شماره گذشته به بررسی روند تبلیغات تجاری بین سالهای 1327 تا 1334 در ایران پرداخته شد. در این شماره نیز در ادامه مباحث گذشته و به نقل از مجله پیام فردا، به مرور تبلیغات تجاری بعد از سال 1324 می‌پردازیم.

 

 

از سال 1335 روند رشد تولیدات داخلی سرعت گرفت. سرمایه‌داران ایرانی با استفاده از شرایط مساعد پیش آمده در این دوران به سرمایه‌گذاری در امور تولیدی پرداختند. با تصویب قانون جلب سرمایه‌های خارجی مصوب 7 آذرماه 1334 تعداد قابل توجهی شركت‌های مختلط تولیدی تأسیس شد و محصولات ارزنده بین‌المللی در ایران مونتاژ‌گردید. طبق قانون این قبیل كارخانجات مجبور بودند به تدریج به طرف تولید كامل محصولات سوق داده شوند.

مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران در 17 خردادماه 1339 رسماً شروع به كار كرد تا محصولات مصرفی به خصوص مواد خوراكی را كه به تدریج در داخل كشور تهیه می‌شدند زیرنظر داشته و آنان شرایطی را دارا باشند كه به عنوان حداقل در دنیا شناخته شده است.

دو قانون حمایت از صنایع داخلی كشور اولی در 19 خرداد 1343 و دومی در 24 آذر همان سال به تصویب رسیدند و در یكی از آنها مؤسسات وابسته به دولت به حكم قانون ملزم به تهیه مایحتاج خود از فرآورده‌های داخلی شدند و در قانون دوم دولت ملزم شد در صورتی كه مصنوعات داخلی، كفاف مصرف را تا حدود تعیین شده برآورده ساخت، از ورود كالاهای مشابه خارجی جلوگیری نماید و در طول رشد صنایع داخلی با برقراری حقوق گمركی و سود بازرگانی سنگین امكان رقابت شدید را از مصنوعات وارداتی سلب كند.

در سال 1335 بانك اعتبارات صنعتی وابسته به سازمان برنامه با سرمایه 1583 میلیون ریال شروع به كار كرد، هدف این بانك عبارت بود از ایجاد صنایع جدید، توسعه و تكمیل صنایع موجود، تشویق افراد و مؤسسات به سرمایه‌گذاری در امور صنعتی.

این بانك و همچنین بانك توسعه صنعتی و معدنی كه كمی بعد تأسیس شد، در راه ایجاد و توسعه و تكمیل صنایع داخلی قدم‌های بسیار مؤثری برداشتند، به طوری كه در مدتی كمتر از ده سال سرمایه‌گذاری در صنایع داخلی كه در گذشته كاری كم‌سود و پردردسر بود، تبدیل به كاری پرسود گردید.

قبل از اینكه به بررسی جهش‌هایی كه در حرفه و فن تبلیغات تجاری در این دوره به وجود آمده است بپردازیم، لازم است علاوه بر توضیحی كه فهرست‌وار در مورد توسعه تولید داخلی كه عامل اصلی رونق و توسعه تبلیغات بوده است، به توسعه‌ای كه در  روشهای تبلیغاتی اتفاق افتاد و  امكان توسعه و نفوذ تبلیغات تجاری را به وجود ‌آورد اشاره كنیم.

از سال 1335 به بعد در رسانه‌های تبلیغاتی دگرگونی‌های چشم‌گیری به وجود آمد از جمله:

·          تأسیس تلویزیون ایران، تهران (كانال 3) در مهرماه 1337 و سپس شبكه آبادان و اهواز، ارومیه و بندرعباس.

·          قبول رسمی پخش آگهی در رادیو تهران از سال 1335.

·          رونق عجیب و بی‌سابقه در كار سینماها و به وجود آمدن موجبات تهیه فیلم‌های كوتاه تبلیغاتی به صورت كارتون و استفاده از رنگ.

·          توسعه و پیشرفت صنعت چاپ، تأسیس گراورسازی‌های مجهز و چاپخانه‌های بزرگ با ماشین‌های چاپ مسطح و افست.

·          تأسیس تلویزیون ملی ایران (كانال 9) و سپس شبكه‌های رضائیه، شیراز، بندرعباس، اصفهان، كرمانشاه و سایر نقاط و توسعه شبكه سراسری.

·          قبول رسمی پخش آگهی در رادیوهای مراكز استان.

·          پخش آگهی رادیو تهران.

·          افزایش تعداد جراید و مجلات و به وجود آمدن چند مجله پرخرج و پرتیراژ.

·          شناخت چاپ سیلك اسكرین و به وجود آمدن امكان چاپ روی فلز، شیشه، پارچه، چوب و غیره.

·          استفاده از اتوبوس‌های شهری و بیابانی و ایستگاه‌های راه‌آهن برای نصب تابلوهای تبلیغاتی.  

 

رشد مؤسسات تبلیغاتی و تنوع روشهای تبلیغاتی

رونق صنعت داخلی و به وجود آمدن وسائل مؤثر و جدید تبلیغاتی رشد بی‌سابقه‌ای را در تعداد مؤسسات تبلیغاتی و نحوه انجام كارهای تبلیغاتی موجب شد تعداد زیادی از مؤسسات تبلیغاتی با سابقه كه قدرت مالی و فنی كار در شرایط جدید را نداشتند یكی پس از دیگری تعطیل شدند و تنها چند مؤسسه تبلیغاتی انگشت‌شمار توانستند پا به مرحله جدید بگذارند. معروف‌ترین این مؤسسات عبارت بودند از: زیبا، وگا، سینا، آوا، زهره، فنزی.

از سال 1335 به بعد هم مؤسسات جدیدی جای مؤسسات تعطیل شده را گرفتند كه مهم‌ترین آنها مؤسسات: فاكوپا، آوازه، گردونه، كاسپین، كسری، آآ و آوا بودند.

از سال 1335 طرح‌های تبلیغاتی كم‌كم رنگ و بوی ایرانی به خود گرفتند. این دگرگونی از سال 1340 به بعد بیشتر به چشم می‌خورد، در طرح‌های جراید و مجلات از ضرب‌المثل‌های ایرانی و عبارات مأنوس مردمی بیشتر استفاده ‌شد. در این هنگام رفته‌رفته رنگ و روی فیلم‌های كوتاه‌مدت كه در ایران تهیه می‌شد (به سود این روش) تغییر یافت و اگرچه تكنیك این فیلم‌ها ضعیف بود ولی به علت ایرانی بودن موضوع و آشنا بودن چهره‌ها در بیننده اثر بیشتری بر جای می‌گذاشت.

در این دوره شكل تهران و شهرهای مهم ایران در شب تغییر می‌كرد و نور تابلوهای نئون و پلاستیك، خیابان‌ها را رنگین می‌كرد، مجلات فقط به كمك آگهی‌های تمام صفحه رنگی روی جلدهای ساده خود را به چهار رنگ تبدیل كردند و تلویزیون ایران، روزنامه‌ها و مجلات مهم فقط با بودجه‌های تبلیغاتی قادر به ادامه كار شدند.

از خصوصیات بارز این دوره شروع یك نوع تبلیغات پر سر و صدا و جنجالی بود كه پایه‌گذار این سبك را سازمان تبلیغاتی فاكوپا باید شناخت و بعدها چند مؤسسه تبلیغاتی جدید نیز این روش را تعقیب كردند. اكثر محصولات مصرفی با استفاده از سبك پر سر و صدای تبلیغاتی به بازار می‌آمدند و می‌توانستند رقبای خارجی و شركتهای محدود داخلی را كه ضعیف‌تر بودند و امكان صرف بودجه‌های بزرگ تبلیغاتی را نداشتند از میدان خارج كنند.

یك نوع دیگر شیوه تبلیغاتی مرسوم در این دوره شیوه ساز و ضربی با استفاده از آهنگ‌های روز و شعر فارسی با سبك‌های مختلف است. به طوری كه برخی از مؤسسات تبلیغاتی این شیوه را تا حد كارهای مطرب روحوضی تنزل دادند، البته برخی دیگر در همین زمینه به خلق آثار جالب و هنرمندانه پرداختند.

شیوه استفاده از طرح‌های كوتاه ولی در تیراژ زیاد در همین دوره پایه‌گذاری شد. به طوری كه گاهی طرح تبلیغاتی یك كالا در تمامی صفحات یك روزنامه چاپ می‌شد. شعار آن در فواصل كوتاه از رادیو پخش می‌شد و یا فیلمی بسیار كوتاه از آن، لحظه به لحظه روی صفحه تلویزیون نمایش داده می‌شد. روش جایزه دادن و عنوان كردن جایزه در تبلیغات نیز از خصوصیات بارز  این دوره‌ است، در این مورد مؤسسات تبلیغاتی و تولیدكننده‌ها گاهی، آنچنان به افراط می‌گراییدند كه كالای مورد تبلیغ تحت‌الشعاع جایزه قرار می‌گرفت.

تبلیغات انتظاری یا شیوه بسته نیز در این دوره به دفعات خیلی زیاد اجرا گردید. مثلاً برای معرفی یك كالای جدید در اكثر موارد از شیوه انتظاری استفاده می‌شد. گاهی دوران این انتظار چند ماه طول می‌كشید و در یك مورد نظیر معرفی صابون عروس بودجه‌ای كه صرف تبلیغ انتظاری برای این كالا در سال 1344 در مدتی معادل یكسال شد بیش از بودجه‌ای بود كه پس از به بازار آمدن كالا تا ده سال برای تبلیغ صرف گردید. یكی دیگر از خصوصیات این دوره، روی آوردن تدریجی كارخانه‌های تولیدی به تبلیغ در شهرستانهاست.

شیوه اجرای برنامه به جای اجرای آگهی در این دوره رونق گرفت و بخصوص تلویزیون ایران از موجدین این شیوه بوده است. برنامه به دو نوع زنده و فیلم‌های سری اجرا می‌شد و برای آماده كردن فیلم‌های سری و دوبلاژ آنها مؤسسات تبلیغاتی به ناچار سازمان‌های مجهز دوبلاژ نیز تأسیس نمودند.

سازمان‌های تبلیغاتی آوازه، گویا و كاسپین سازمان‌هایی بودند كه به تأسیس استودیوی دوبله فیلم‌های تلویزیونی اقدام نمودند.

 

گسترش تبلیغات خدمات عمومی

یكی از درخشان‌ترین فعالیت‌های تبلیغاتی در این دوره یك سری آگهی‌های خدمات عمومی بود كه مبتكر آن سازمان فاكوپا چنان در این رشته پیش رفت كه توانست جایزه بزرگ سال 1971 سازمان تبلیغات جهانی را با وجود رقابت‌های شدید كشورهای اروپائی و آمریكا و ژاپن برباید و كره كریستال گرانقیمتی را برای 2 سال تصاحب كند.

مهم‌ترین برنامه‌های تبلیغات خدمات عمومی سازمان فاكوپا عبارت بود از برنامه تبلیغاتی به نفع زلزله‌زدگان قزوین، خانه‌سازی در روستاهای زلزله‌زده خراسان، طرح پ 7 برای گردآوری پول برای مبارزه با بیسوادی و بالاخره راه‌اندازی و هدایت طرح ساخت بیش از 2 هزار مدرسه در كشور.

این رشته یعنی تبلیغ برای خدمات عمومی روز به روز جنبه وسیع‌تری به خود ‌گرفت. در كشورهای دیگر جهان نیز این رشته چنان توسعه پیدا كرد كه در زمره روش‌های مورد استفاده سازمان‌های جهانی چون سازمان ملل متحد و ارگان‌های تابعه آن برای پیشبرد و اجرای طرح‌های مهم و پرهزینه بین‌المللی گردیده است.

قدرت شگرف تبلیغ در جهان امروز راه‌های جدیدتری را می‌جوید تا هرچه بیشتر به ارتقاء بشریت، بهبود جامعه و توسعه اخلاقیات كمك نماید. نتایج مطلوب این تلاشها هم‌اكنون عیان گردیده است.

 

منبع : نشریه بین المللی دانش تبلیغات



پیشینه تبلیغات تجاری در ایران - بخش اول

ادامه نوشته

پایه گذار روابط عمومی علمی در ایران دکتر حمید نطقی

آشنايي با پايه گذار روابط عمومي علمي در ايران

دكتر حميد نطقي ، در 11 شهريور 1299 هجري شمسي در تبريز متولد شد . و در اين شهر تحصيلات ابتدايي خود را آغاز كرد و سپس با خانواده خويش به شهر آستارا مهاجرت نمود و در مدرسه ، حكيم نظامي ، اين شهر به ادامه تحصيل پرداخت . دكتر (نطقي) سپس به تهران آمد و در دانشكده حقوق دانشگاه تهران به تحصيل مشغول شد ودر سال 1321 با درجه ليسانس از اين دانشكده فارغ التحصيل و تحصيلات خود را در رشته حقوق قضايي و در مقطع دكتر ا در دانشگاه استانبول آغازكرد . دكتر (نطفي) در سال 1327 به ايران بازگشت ودر سال 1330 به مديريت روابط عمومي شركت نفت منصوب شد و ازآن زمان به بعد فعاليت هاي خود را در زمينه روابط عمومي آغازكرد . پس از تاسيس ( موسسه عالي روز نامه نگاري و روابط عمومي ) در سال 1346 از دكتر (نطقي) جهت مديريت گروه روابط عمومي و تدريس دروس تخصصي اين رشته دعوت به عمل آمد . در نتيجه وي از شركت ملي نفت ايران جدا و كار خود را به طور تمام وقت در اين مؤسسه آغاز كرد .

دكتر (نطقي) در سال 1351 جهت بررسي نحوه آموزش رشته روابط عمومي در دانشكده هاي آمريكا و تهيه و تـدوين يك برنامه جامـع آمـوزشي اين رشته ، سفري بـه اين كـشور نمود و پس از اين سـفر تحقيقاتي برنامه پيشنهادي خود را به شـوراي عالي دانشكده علـوم ارتباطات اجـتماعي تقديم نمود كه مورد تاييد و تصويب مسئولين قرار گرفت . دكترنطقي تا سال 1357 مصادف با انقلاب اسلامي در سمت خود به عنوان رئيس اداره روابط عمومي باقي بود . وي در سال 1350 كتاب ، مديريت و روابط عمومي ، را تاليف نمود . دكترنطقي ، پس از پيروزي انقلاب اسلامي ، با توجه به حذف رشته روابط عمومي از نظام آموزش كشور ، همچنان به فعاليتهاي آموزشي ، پژوهشي و مشاوره اي خود در دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه علامه طباطبايي كه نام جديد همان مؤسسه عالي روز نامه نگاري و روابط عمومي بود، ادامه داد. درپي تلاش هاي ايشان و آقاي دكتر ، كاظم معتمدنژاد ، مجددا در سال 1366 رشته روابط عمومي به عنوان يك رشته در مقطع كارشناسي مورد تصويب شوراي عالي برنامه ريزي وزارت فرهنگ و آموزش عالي قرار گرفت . در سال 1377 از دكتر نطقي در مراسمي كه توسط انجمن روابط عمومي ايران برگزار شد قدرداني بعمل آمد ودرسال 1378 با تربيت هزاران شاگرد ، كه هركدام امروزه خود استاد در اين رشته مي باشند جهان را ترك و به ملكوت اعلا پيوست .

تبلیغات - صادرات وهشدارها

ادامه نوشته

تبلیغات در ایران

ادامه نوشته

تبلیغات و کودکان

ادامه نوشته

اصول و فنون تبلیغات را بهتر بشناسیم

ادامه نوشته

اصول و فنون تبلیغ

ادامه نوشته

اصول و فنون تبلیغات در روابط عمومی

ادامه نوشته